van Golinhac naar Decazeville

Een korte etappe naar Conques zou het worden vandaag... tot ik deze morgen wakker werd. Toen besloot ik om mezelf uit te dagen. Wanneer ik voor 2uur in Conques zou aankomen en ik vind een slaapplaats in Decazeville, dan loop ik nog 20 km door. En zo gebeurde het alweer!
In de voormiddag is het aanvankelijk regenachtig. Maar het begint ook echt te regenen. En op de middag regent het zelfs flink door. Veel rusten zit er dus niet in. En aangezien ik best goed op tijd vertrokken ben, kom ik dus ook tijdig in Conques aan. Het is een speciale plaats. Het voelt er aan alsof de tijd geen vat op dit dorpje heeft gehad sinds de middeleeuwen. Na een bezoek aan de kerk, zet ik mij op de laatste droge stoel op het terras van de taverne recht tegenover de kerk. Binnen zit het vol. Met een koffie ben ik al tevreden. Daarna stap ik verder. Het gaat eerst erg stijl bergaf en daarna nog stijler bergop. Eenmaal boven gekomen lijkt het alsof Conques niet bestaat. Je ziet het helemaal niet liggen. Daarna wordt de weg ook erg eentonig. Zowat de rest van de dag loop ik langs of op een geasfalteerde weg bovenaan de berg. (Of over het plateau wanneer de dalen, kloven zijn.
Uiteindelijk daal ik af naar mijn bestemming. Een andere pelgrim komt me voorbij gereden als passagier in een auto. Ze stoppen even en vragen´of ik mee wil. Maar het antwoord is neen.
Om 19h45 kom ik aan. Volgens de vrouw van dit appartement kan ik pizza bestellen en is er niets anders open. De pizza bestellen lukt me niet en bus stap ik nog 2 km tot in de stad en na het eten terug.
Waar is mijn bedje? Ik kom eraan!

Populaire posts van deze blog

Olavspad dag 1: Vinstra naar Varphaugen

Afbeelding
Vannacht heb ik slecht geslapen. Nochtans moest ik niet speciaal vroeg opstaan. De trein komt toch pas om 10h00. Voor ik opstap loop ik nog ff langs de bakker en de buitensportwinkel in Lillehammer. Daarna neem ik de trein naar... euh ... in het dorpje waar ik naartoe wil, stopt de trein van 10h00 niet. Die van 12h00 wel, maar dan moet ik 2 uur wachten en dus neem ik een ticket naar Otta, het volgende dorp. Mar wanneer ik op de trein na 45 minuten mijn boek heb uitgelezen, kijk ik nog eens in het boekje van het Olavspad. Vintra ligt precies in het midden van het Olavspad... en de trein gaat er zometeen stoppen. Ik neem mijn rugzak en stap meteen van de trein. En zo begin ik om 11h00 in Vintra aan mijn kweeste van 330 km naar Het graf van de heilige Olav.  Ik heb er voorlopig geen split van, want het pad vandaag was erg mooi. 30 km met een dikke 1000 hoogtemeters. 5 km aaneengesloten asfaltweg, maar de rest liep allemaal door het bos. Om 18h30 kom ik een Nederlander tegen op een stukje
Meer lezen

van Genève naar Mont-Sion

Afbeelding
Iets vóór 10 uur zegt de piloot 'we hebben de landing ingezet naar Genève. Het weer is zwaar bewolkt en 5 graden." Sinds we in Brussel opstegen waren er alleen maar wolken onder ons te zien. Het verwondert me dus helemaal niet. Maar wanneer de piloot door de wolken heen vliegt, zie ik onder mij spierwitte bossen met verse sneeuw op de bomen. Ik word toch een beetje ongerust nu. Ga ik hier wel kunnen wandelen? Wanneer we nog lager komen, ziet het dal er gelukkig heel wat groener uit. Aan het station moet ik me even oriënteren. Al snel loop ik in de richting van de kathedraal, waar ik mijn stempel haal en het schelpje aan mijn rugzak bind. Na de GR5 start hier het tweede deel van de 7de diamant.  Het is wel even lopen vooraleer ik Genève achter me laat. En dan nog is er veel asfalt bij. Net voor de grens met Frankrijk zet ik me even neer om te eten. In lang blijven zitten, heb ik geen zin, want er staat een koude, strakke wind. Van de regen en sneeuw die in de weersvoorspelling 
Meer lezen

van Lachapelle-Marival naar Rocamadour.

Afbeelding
Volgens mijn boekje zou het 36 km worden... de GPS maakte er vanavond 41 km van. Wie er ook juist is, maakt niet zo veel uit. Het was genoeg en een mooie afsluiter. Hier en daar was er een geasfalteerde weg tussen, maar het was vandaag de minderheid. Nee, het waren vöral gezellige paadjes zoals ik ze graag heb. En dan vooral zoals de laatste 8 km  Eerst kom je door een oude, vervallen watermolen en daarna wandel je verder naast die kleine beek door het bos in een diepe kloof tot je op de parking van Rocamadour uit komt. Ik vond het geweldig leuk en een prachtige afsluiter van een 23-daagse wandeling die me van Genève naar Rocamadour bracht. Volgend jaar hoop ik mijn weg verder vanaf Cahors naar Finisterra. Maar nu eerst vanuit Oslo naar het graf van de heilige Olav in Trondheim. 
Meer lezen