olavspad dag 2: Varphaugen naar Vollheim

Ik lag nogal laat in mijn bed gisterenavond. Toch was ik mooi op tijd wakker deze morgen voor het ontbijt van 8h30. Er zaten ook nog 2 mensen uit Zwitserland.  Na een korte babbel zijn zij vertrokken en even later stond ik ook, gepakt met de rugzak, klaar om te vertrekken. 
De eerste kilometers gaat het pittig omhoog over een leuk pad. Daarna daal ik af naar de rivier, om de weg te vervolgen over het fietspad. In Otta ga ik op ziek naar een brood en bananen. Wanneer ik er terug vertrek ben ik het spoor bijster. Nochtans is het helemaal niet zo moeilijk. 
Alweer gaat het kilometers ver over het asfalt. Net voorbij Sel wordt het eindelijk terug verharde weg. Het is ondertussen onophoudelijk beginnen regenen. 
Iets na vier moet ik kiezen tussen stoppen of nog 12 km verder gaan. Ik kies om door te gaan en denk dat ik dan omstreeks 19h00 op mijn bestemming ga aankomen. Maar dat is niet het geval. De weg wordt veel uitdagender en mooier om te lopen. Om 19h00 zakt de temperatuur op korte tijd naar beneden en even later begint het terug te regenen. Tegen 20h30 kom ik, na een lange dag op mijn bestemming aan en is er gelukkig nog een hutje vrij voor mij. 
Ik krijg ook info over morgen. De hut waar ik naartoe wou is nog niet open. Het wordt zo morgen kiezen tussen 15 km of een erg lange regendagen...

Populaire posts van deze blog

Olavspad dag 1: Vinstra naar Varphaugen

Afbeelding
Vannacht heb ik slecht geslapen. Nochtans moest ik niet speciaal vroeg opstaan. De trein komt toch pas om 10h00. Voor ik opstap loop ik nog ff langs de bakker en de buitensportwinkel in Lillehammer. Daarna neem ik de trein naar... euh ... in het dorpje waar ik naartoe wil, stopt de trein van 10h00 niet. Die van 12h00 wel, maar dan moet ik 2 uur wachten en dus neem ik een ticket naar Otta, het volgende dorp. Mar wanneer ik op de trein na 45 minuten mijn boek heb uitgelezen, kijk ik nog eens in het boekje van het Olavspad. Vintra ligt precies in het midden van het Olavspad... en de trein gaat er zometeen stoppen. Ik neem mijn rugzak en stap meteen van de trein. En zo begin ik om 11h00 in Vintra aan mijn kweeste van 330 km naar Het graf van de heilige Olav.  Ik heb er voorlopig geen split van, want het pad vandaag was erg mooi. 30 km met een dikke 1000 hoogtemeters. 5 km aaneengesloten asfaltweg, maar de rest liep allemaal door het bos. Om 18h30 kom ik een Nederlander tegen op een stukje
Meer lezen

van Genève naar Mont-Sion

Afbeelding
Iets vóór 10 uur zegt de piloot 'we hebben de landing ingezet naar Genève. Het weer is zwaar bewolkt en 5 graden." Sinds we in Brussel opstegen waren er alleen maar wolken onder ons te zien. Het verwondert me dus helemaal niet. Maar wanneer de piloot door de wolken heen vliegt, zie ik onder mij spierwitte bossen met verse sneeuw op de bomen. Ik word toch een beetje ongerust nu. Ga ik hier wel kunnen wandelen? Wanneer we nog lager komen, ziet het dal er gelukkig heel wat groener uit. Aan het station moet ik me even oriënteren. Al snel loop ik in de richting van de kathedraal, waar ik mijn stempel haal en het schelpje aan mijn rugzak bind. Na de GR5 start hier het tweede deel van de 7de diamant.  Het is wel even lopen vooraleer ik Genève achter me laat. En dan nog is er veel asfalt bij. Net voor de grens met Frankrijk zet ik me even neer om te eten. In lang blijven zitten, heb ik geen zin, want er staat een koude, strakke wind. Van de regen en sneeuw die in de weersvoorspelling 
Meer lezen

van Lachapelle-Marival naar Rocamadour.

Afbeelding
Volgens mijn boekje zou het 36 km worden... de GPS maakte er vanavond 41 km van. Wie er ook juist is, maakt niet zo veel uit. Het was genoeg en een mooie afsluiter. Hier en daar was er een geasfalteerde weg tussen, maar het was vandaag de minderheid. Nee, het waren vöral gezellige paadjes zoals ik ze graag heb. En dan vooral zoals de laatste 8 km  Eerst kom je door een oude, vervallen watermolen en daarna wandel je verder naast die kleine beek door het bos in een diepe kloof tot je op de parking van Rocamadour uit komt. Ik vond het geweldig leuk en een prachtige afsluiter van een 23-daagse wandeling die me van Genève naar Rocamadour bracht. Volgend jaar hoop ik mijn weg verder vanaf Cahors naar Finisterra. Maar nu eerst vanuit Oslo naar het graf van de heilige Olav in Trondheim. 
Meer lezen