olavspad dag 4: Furunhaugli naar Kongsvold

Mijn idee van 30km wandelen op een dag is blijkbaar anders dan bij andere mensen. Maar na gisteren en vandaag moet ik het misschien ook wel een beetje bijstellen. Wanneer je 6 uur door moosachtige paden hebt geploeterd om 16 km verder te komen dan het vertrekpunt is 30km een hele opgave. De tweede helft van de dag ging over een eeuwenoude grenspas tussen Dovre en Oppdal, gevolgd door minder, maar toch nog voldoende moosachtige paadjes. Volgens een man die nieuwe knuppelpaden aan het aanleggen was, lag er tot 4 dagen geleden nog sneeuw op de zompige paden. Dat verklaart al veel.
Maar er valt wel wat meer te zeggen over de wandeling van vandaag. De omgeving waar ik vandaag was is echt adembenemend mooi. Wanneer ik in 2008 met de motor door Noorwegen reed, vond ik dit land al geweldig en nu weet ik weer terug waarom. Al valt dat niet altijd gemakkelijk te beschrijven of op foto vast te leggen. 
Morgen komt er nog één dag op deze hoogvlakte. Daarna is het afdalen naar oppdal en kom ik nog eens even in het land van de trollen. 

Populaire posts van deze blog

Olavspad dag 1: Vinstra naar Varphaugen

Afbeelding
Vannacht heb ik slecht geslapen. Nochtans moest ik niet speciaal vroeg opstaan. De trein komt toch pas om 10h00. Voor ik opstap loop ik nog ff langs de bakker en de buitensportwinkel in Lillehammer. Daarna neem ik de trein naar... euh ... in het dorpje waar ik naartoe wil, stopt de trein van 10h00 niet. Die van 12h00 wel, maar dan moet ik 2 uur wachten en dus neem ik een ticket naar Otta, het volgende dorp. Mar wanneer ik op de trein na 45 minuten mijn boek heb uitgelezen, kijk ik nog eens in het boekje van het Olavspad. Vintra ligt precies in het midden van het Olavspad... en de trein gaat er zometeen stoppen. Ik neem mijn rugzak en stap meteen van de trein. En zo begin ik om 11h00 in Vintra aan mijn kweeste van 330 km naar Het graf van de heilige Olav.  Ik heb er voorlopig geen split van, want het pad vandaag was erg mooi. 30 km met een dikke 1000 hoogtemeters. 5 km aaneengesloten asfaltweg, maar de rest liep allemaal door het bos. Om 18h30 kom ik een Nederlander tegen op een stukje
Meer lezen

van Genève naar Mont-Sion

Afbeelding
Iets vóór 10 uur zegt de piloot 'we hebben de landing ingezet naar Genève. Het weer is zwaar bewolkt en 5 graden." Sinds we in Brussel opstegen waren er alleen maar wolken onder ons te zien. Het verwondert me dus helemaal niet. Maar wanneer de piloot door de wolken heen vliegt, zie ik onder mij spierwitte bossen met verse sneeuw op de bomen. Ik word toch een beetje ongerust nu. Ga ik hier wel kunnen wandelen? Wanneer we nog lager komen, ziet het dal er gelukkig heel wat groener uit. Aan het station moet ik me even oriënteren. Al snel loop ik in de richting van de kathedraal, waar ik mijn stempel haal en het schelpje aan mijn rugzak bind. Na de GR5 start hier het tweede deel van de 7de diamant.  Het is wel even lopen vooraleer ik Genève achter me laat. En dan nog is er veel asfalt bij. Net voor de grens met Frankrijk zet ik me even neer om te eten. In lang blijven zitten, heb ik geen zin, want er staat een koude, strakke wind. Van de regen en sneeuw die in de weersvoorspelling 
Meer lezen

van Lachapelle-Marival naar Rocamadour.

Afbeelding
Volgens mijn boekje zou het 36 km worden... de GPS maakte er vanavond 41 km van. Wie er ook juist is, maakt niet zo veel uit. Het was genoeg en een mooie afsluiter. Hier en daar was er een geasfalteerde weg tussen, maar het was vandaag de minderheid. Nee, het waren vöral gezellige paadjes zoals ik ze graag heb. En dan vooral zoals de laatste 8 km  Eerst kom je door een oude, vervallen watermolen en daarna wandel je verder naast die kleine beek door het bos in een diepe kloof tot je op de parking van Rocamadour uit komt. Ik vond het geweldig leuk en een prachtige afsluiter van een 23-daagse wandeling die me van Genève naar Rocamadour bracht. Volgend jaar hoop ik mijn weg verder vanaf Cahors naar Finisterra. Maar nu eerst vanuit Oslo naar het graf van de heilige Olav in Trondheim. 
Meer lezen